Onlangs onderwierp voormalig NASA-astronaut Scott Kelly zichzelf aan een wetenschappelijk experiment. Hij vertoefde 340 dagen in de ruimte. En dat heeft Kelly geweten.
Want gebrek aan zwaartekracht, blootstelling aan straling, een speciaal dieet en andere levensomstandigheden die gelden wanneer je in een baan rond de aarde zweeft, hebben hun sporen op Kelly’s lichaam achtergelaten. Zelfs op zijn DNA.
Scott Kelly staat, samen met zijn eeneiïge tweelingbroer Mark Kelly (eveneens een oud-astronaut), centraal in de zogeheten tweelingenstudie. Dit is een onderzoeksprogramma dat probeert via identieke tweelingen belangrijke fysieke effecten van een langdurig verblijf in de ruimte te achterhalen.
Business Insider’s Dina Spector beschreef eerder enkele van de meest in het oog springende voorlopige conclusies uit de studie die NASA eind januari vrijgaf. De onderzoeksresultaten wijzen op het mogelijke bestaan van een “ruimte-gen”.
Ga jij langdurig naar de ruimte? Denk er nog even over na, want je krijgt waarschijnlijk met deze acht verschijnselen te maken.
Je lichaamsvocht wordt gelijkmatiger verdeeld over je hele lichaam waardoor je een pafferig gezicht krijgt.
Als je niet voldoende beweegt, verliezen je botten zo'n 12 procent van hun hardheid.
Vanuit je benen vloeit zo'n 2 liter lichaamsvocht naar je hoofd.
De drukverschillen in je hoofd tasten je gezichtsvermogens aan.
Bij gewichtloosheid heb je geen spieren meer nodig. Die krimpen dus flink.
Je lijdt aan een chronisch slaaptekort omdat je maar zes uur per nacht slaapt.
Je wordt gebombardeerd met straling en je bent niet meer beschermd door het magnetisch veld van de aarde. En dat vergroot je kansen op kanker.
De zwaartekracht heeft geen vat meer op je zodat je ruggengraat zich uitstrekt en je maar liefst 3 procent langer wordt.
